In het nieuwe normaal speelt de fysieke campus een basisrol, maar komt de virtuele campus beter in het verlengde ervan te liggen. Dat stelde Barend Last van Maastricht University tijdens de webinar ‘De Toekomst van de Campus’.
De webinar werd op 30 juni georganiseerd door Campus Day, het platform waarin Aestate, AT Osborne, Royal HaskoningDHV, Smart WorkPlace en TwynstraGudde samenwerken.
In zijn bijdrage ‘Onderwijsuitdagingen voor de docent binnen de anderhalvemeter-richtlijn’ vertelde Last, onderwijsadviseur en -ondersteuner bij Maastricht University, hoe aan hem begin mei werd gevraagd om de onderwijsscenario’s voor september – de start van het nieuwe academisch jaar – uit te werken. Last besloot daarom zijn ervaringen van de afgelopen maanden te verwerken in een presentatie waarin de fictieve docent Leo een hoofdrol speelt.
Daarbij ging hij eerst in op diens situatie in het Pre-COVID-19 tijdperk. Leo doceert al tien jaar aan de universiteit, geeft interactieve hoorcolleges en werkgroepen en werkt met groepsopdrachten en – vanwege de vaardigheidselementen – met een skills-lab. Leo houdt van persoonlijk contact met studenten en heeft ook veel contact met collega’s en de onderwijskundige. Ondanks de drukte is Leo tevreden met zijn baan. Last legde vervolgens uit dat in het Pre-COVID-19 tijdperk de fysieke campus voor Leo voorzag in veel aspecten: collegezalen, skills-lab, toetsruimtes, kantoor, spontane ontmoetingen, culturele evenementen, sport, lunchen.
Vervolgens schetste Last hoe Leo vanaf maart zijn onderwijs in één klap moest omzetten naar online. De quick fix werkte enerzijds prima, maar voelde anderzijds vervreemdend voor Leo omdat hij het sociale aspect met studenten en collega’s miste. Bovendien kreeg hij fysieke klachten omdat hij geen goede thuiswerkplek had en had hij een information-overload met naast vakinformatie informatie over digitale tools en wettelijke richtlijnen.
Leo besloot daarom na te denken over thuiswerken en onderwijs. Vervolgens nam hij een aantal maatregelen: zo richtte hij op een opgeruimde zolder een optimaal thuiskantoor in, met een goede bureaustoel en headset. Ook plande hij met collega’s wekelijks momenten in om bij te praten, en keek hij kritisch naar zijn rooster. Bij het onderwijs besloot hij het instructiegedeelte van zijn hoorcolleges in kennisclips op te nemen en die aan te bieden in de online onderwijsomgeving. De tijd die hij over had besteedde hij aan interactie met studenten. Het sociale aspect met studenten gaf hij vorm in een virtueel café.
De conclusie die Leo uit dit alles trok was dat online onderwijs zo gek nog niet is, maar dat het wel een andere benadering vereist. Het sociale aspect moet expliciet vormgegeven worden, omdat het niet meer wordt gefaciliteerd door de fysieke campus.
Blended learning
Vanaf het nieuwe academisch jaar wordt het onderwijs voor Leo daarom gegeven via blended learning. Daarbij gaat het om de combinatie van verschillende studentgerichte leerervaringen, verrijkt door de inzet van verschillende strategieën, zowel online als fysiek. Daarbij zet Leo ICT in als middel voor een doel, denkt hij beter na over socialisatie en wordt twee dagen thuiswerken vast onderdeel van zijn ‘nieuwe normaal’.
Bron: https://www.perview.nl/nl/online-blended-learning/
Volgens Last zijn er uit ‘Leo’ een aantal lessen te leren. Allereerst dat het ‘oude normaal’ van voor COVID-19 een situatie is waarnaar we niet meer terug moeten willen. In plaats daarvan moet er een ‘nieuw normaal’ komen waarin de sterktes van fysiek en online onderwijs gecombineerd worden in een optimale balans. Die balans moet goed passen bij de leerdoelen van het vak.
Last waarschuwt om niet te snel terug te gaan naar het oude, omdat er dan niet geleerd kan worden van het nieuwe. En om niet te snel te concluderen dat het online onderwijs niet goed werkt. Zijn conclusie: de fysieke campus zal altijd een essentiële basisrol blijven spelen, maar de virtuele campus zal beter in het verlengde van de fysieke campus komen te liggen. Daarbij zal de fysieke campus flexibeler worden ingezet, zullen een aantal zaken zoals grootschalige hoorcolleges definitief tot het verleden gaan behoren en zal er meer worden ingezet op kleinschalig onderwijs met verhoogde interactie.
