De toekomst van het Erasmusgebouw van de Radboud Universiteit

De toekomst van het Erasmusgebouw van de Radboud Universiteit

Bij het Erasmusgebouw stond de Radboud Universiteit voor de keuze: renovatie of nieuwbouw? TwynstraGudde kwam met een huisvestingsconcept dat de basis vormde voor de keuze tussen verschillende scenario’s.

Sinds 1973 torent het Erasmusgebouw met zijn 88 meter hoog boven de Keizerstad. Het markante gebouw voldoet op een aantal vlakken echter niet meer aan de wensen van de faculteiten Letteren en Filosofie, Theologie en Religiewetenschappen die er al sinds lang gebruik van maken. De bezetting is laag. Ook is een renovatie nodig (zowel installatietechnisch als op duurzaamheidsvlak), wat noodzaakt tot tijdelijke huisvesting. Er gingen echter ook stemmen op voor nieuwbouw elders op de campus. De Radboud Universiteit vroeg TwynstraGudde om een ruimtelijk en functioneel Programma van Eisen dat kan dienen als basis voor een keuze tussen deze scenario’s.

Wenkend perspectief

Een goed huisvestingsplan begint met een zorgvuldige afstemming met alle stakeholders. TwynstraGudde zet daarbij de eindgebruiker centraal: studenten, docenten, medewerkers, onderzoekers en gasten. Maar ook wordt gekeken naar de belangen van de vastgoedafdeling (als beheerder) en van het College van Bestuur (als beslisser). Aandacht voor verschillen en synergie is onderdeel van de aanpak van TwynstraGudde. Je moet dromen, inspireren en loskomen van het huidige. Tegelijkertijd moet je duidelijke kaders stellen. Wat is het wenkend perspectief en wat wil je per se voorkomen? Nu nadenken over behoeften van morgen. Dat is de kunst.

Wensen en dromen

TwynstraGudde heeft een opzet gemaakt met onderzoek op locatie, werksessies, diepte-interviews en een online enquête onder medewerkers. Waarnemen hoe mensen zich bewegen. Goed luisteren en analyseren, een scherpe blik, doorvragen, inspireren en soms confronteren. Maar bij de start gooide de ‘intelligente lockdown’ roet in het eten. Met behoud van de uitgangspunten werd het roer omgegooid en een nieuwe aanpak ontwikkeld, waarin alles digitaal is uitgevoerd. TwynstraGudde vroeg mensen niet hoe zij zich fysiek hun toekomstige huisvesting voorstellen. De vragen gingen over de beleving van hun gedroomde werk- en studeeromgeving. Wie kom je tegen als je straks op de gang loopt? In welke context werk je? Wat ervaar je als je straks het nieuwe of vernieuwde gebouw binnenloopt?

Rust en reuring

Het huisvestingsconcept dat TwynstraGudde heeft ontwikkeld gaat niet alleen over volumes en vastgoed, maar juist ook over relaties, over dynamiek tussen rust en reuring, over transparantie en beslotenheid. Er is veel behoefte aan werkplekken om geconcentreerd te werken: een eigen kamer met ruimte voor eigen boeken. Akoestische kwaliteit (in dit geval vooral rust voor concentratiewerk) is een belangrijke eis. Binnen gestelde kaders qua flexibiliteit, beeldkwaliteit, duurzaamheid en logistiek, is tot slot een ruimteprogramma gemaakt. Tussenresultaten heeft TwynstraGudde gedurende dit proces teruggekoppeld en laten valideren.

Balans tussen wensen en ambities

Het eindresultaat is een Programma van Eisen waarin de balans is gevonden tussen de behoeften en eisen van de organisatie en de wensen en behoeften van de gebruikers. Het concept komt tegemoet aan de behoefte aan persoonsgebonden werkplekken en voorzieningen voor ontmoeting en overleg én aan de eisen qua kostenefficiëntie en duurzaamheid. Het concept is vertaald in een ruimtestaat met ruimtes in aantallen, soorten en afmetingen. Door de gekozen werkwijze stoelt de analyse van TwynstraGudde op draagvlak bij de beslisser, de beheerder én de eindgebruikers in alle geledingen. Het College van Bestuur heeft hiermee goede basisinformatie voor een gedragen en toekomstbestendig besluit over de huisvesting van de twee faculteiten. In het befaamde Erasmusgebouw of daarbuiten.

Delen: Twitter LinkedIn Facebook

permalink

Naar het overzicht

Lees verder

Terug naar boven